ÇOCUĞUMA ÖLÜMÜ NASIL ANLATACAĞIM?

Ebeveynliğin en zor anlarından biri. Bir yandan içinizde büyük bir acı,öte yandan bunu çocuğunuza anlatmanın üzerinizde yarattığı baskı. Birinci kural,çocuklardan hiçbir şeyi saklamamak. Siz ne kadar saklamaya çalışsanız da onlar bir şeyin yolunda gitmediğini anne ve babasının üzgün olduğunu hissediyorlar ama bunu anlamlandıramadıları için kaygı ve korku hissediyorlar. Çocukları üzmemek adına ınlaeı gerçek dışı beklentilerin içine sokmak da doğru değildir. Anneannen şimdi çok uzakta. O derin bir uykuya daldı. O şimdi bizi gökyüzünden izliyor. Bu gibi açıklamalarda çocuklar ölen kişinin geri dönebilme ihtimaline tutunup,dönemediğinde de hayalkırıklığı yaşayabilirler.

"Anneannen öldü. İnsanlar yaşayabilmek için nefes alırlar ve yaşayan insanların kalpleri çarpar. Bak seninki de benimki de güm güm atıyor. Anneannen artık nefes alamıyor ve kalbi atmıyor. O artık öldü ve geri gelmeyecek. Ne kadar üzüldüğünü görüyorum. Ben de çok üzgünüm. Onu özlediğinde onun fotoğraflarına bakabiliriz. Bu üzüntüyle baş etmende sana destek olmak için ben buradayım" gibi çocuğun yaşına uygun açıklamalarla onu bilgilendirmek önemlidir.

Burada en kritik nokta yapılan açıklamaların çocuğun kolayca anlayabileceği şekilde ve mümkün olduğunda somutlaştırarak yapılmasıdır. Çocukla sakin bir ortamda ve sakin bir tavırla konuşmak,onun duygularını rahatça yaşayabilmesine imkan tanımak önemlidir.

Ebeveyn Koçu Evrim TOKER